Şiirlere sığındım yine bu gece, adını yazdım duvarlar sensizliğimin. Hayatı ıskalamak bir kez daha yıkar beni sevgili, tutunmaya çalışıyorum özlemlerime...bir şiir sıkıyorum bir kez daha hayatın postallarına.Güneşin doğmayı reddettiği saatlerdeyim,
Anılarımı boğmak üzereyim bu gece...korkutuyorum rakı kadehini, O da firar etmek istiyor parmaklarımın arasından. Bir sigara daha yakıyorum, alıp başını gidiyor sensizlik...önce halkalar halinde sonra bilinmeyen bir yöne doğru yol alarak.
Senin yokluğun mu beni bu hale getirdi? Yoksa seni keşfetmenin bedelimiydi? Bunca acı, özlem ve de yalnızlığın kahreden çığlıkları...
Seninle ölmek bile güzeldir sevgili. işte onun için kurşun sıkıyorum, namussuz yalnızlığın kapkara yüreğine. Bu alçak gecenin yırtıcılığında...
Bir volta daha atmak geliyor içimden... pencereden karanlığa bir kez daha bakmak. Bir ses daha duymak istiyorum; yumuşacık, içten, yalansız bir ses... gecenin hayatın üzerine çullandığı bu saatlerde.
Ellerin geliyor aklıma,takılı kalıyorum ıslak bakışlarına, zaman bile isyan ederken geceye. Gidip yatmak gelmiyor içimden; geceyi yırtıp çığlık çığlığa geçerken martılar.
Şiirlerin bile pes ettiği saatlerdeyim, adını yazıyorum ak kağıt üstüne... harfler bile titrek bir dansa kalkarken gözlerimin önünde.
Bir yarım cennetlik kuşlar kadar hafif ve bir o kadar çocuksu, diğer yanlarım öldürücü darbeler altında can çekişiyor... Karlar yağıyor en son sığınağıma.
Uzanıyor parmaklarım tespihime...acıyı akıtmak isterken küçük taşlara bir kez daha reddediliyorum, kayıp düşüyor elimden meret. Son darbeye yaklaştığımı hissediyorum biraz daha...
Sonsuzluklara yuvarlanıyorum, ardımdan şaha kalkmışken özlemler... Tutunacak her şey izne çıkarılmış bu gece ne garip. Bir sevdanın bedelini ödüyorum düşerek...seri atışlara duruyor yüreğim...çiğneyip geçmek isterken beni gerçeklerin en acımasız olanı.
Zehirli bir çiçek hediye ediyorum ayrılığın başladığı yerde geceye...bir ıslık tutturuyorum ritmine aldırmadan.
Yanımda olsaydın eğer diyorum kendi kendime, bir öpücük kondururdum alnına, gözlerindeki neme bakmak isterdim uzun uzun, o ıslaklığı öpmek isterdim sevgili, soluklarını hapsettiğin anlarda. Evliyalarına verdiği kadar sabır diledim Allahtan... özlemlerin ne olduğunu sadece sen bilirsin diye birde not düştüm.
Bir kahraman gibi savaş açtım koca geceye... yenilgiye alışmış silahlarımla bir kez daha yenileceğimi bilerek...
Uyumaya çalışacağım artık sevgili... yine sensiz karşılayacak beni yastığım.
Bilmiyorum sevgili... yine seni düşünürüm belki de... ya da babamın anlatmayı unuttuğu bir masal anlatırım kendi kendime.
Kimbilir beklide koyun sayarım bir süre... Çocuk yanlarıma sarılırken senin yokluklarında...
