arkadaş ne de çok geyiği döndü bu mevzunun dimi? hemen bi kaçını döşeneyim de birlikte tiksinelim:
- "aga ankara memur kenti ya, her şey kuralına göre. binalar gri falan.. istanbul öyle mi ya? gecenin ikisinde bile canlı. çok dinamik şehir aga istanbul, ankarada 10da kapanır her yer amk!"
- "ankarada bir tek kızılay var baboli, istanbulda 10 tane kızılay var. istediğin yerde takıl, valla yeminle bak. geçen gece dedim ya bi dışarıya çıkayım.."
- "aga ankara dedin mi kural ya! ben gelemem öyle kasmalara, istanbulda "free"sin beeaa."
- "aga metropol hayatı beni korkutuyor yaaeee. ankara çok güvenli. siyasetçiler, bakanlar ,m,lletvekilleri var ya abi o yüzden. başkent baba ankara, acayip güvenli."
hee amskym! hepsi doğru. sizi ankara ya da istanbulseverler. ha bire bi tanesini övüp diğerini yeryorsunuz. ulan gören de şehirleri siz kurdunuz ya da emniyet genel müdürlüğü/valilik yapıyorsunuz sanır.
(çok acayip subjektife bağlıyorum, demedi deme abi!)
ulan hiç birini seçmem. yaşıyoruz işte bir şekilde, haa ankara haa istanbul.
hee ama şimdi istanbulda olmak isterdim. hatta ortaköyde.
ortaköy yalnızlar semti be aga. semt dediğin ne ola ki? bak ben bunu da bilemedim hiç ahir ömrümde. ilçe falan gibi bir şey mi?
evvel zamanda bir vakit kız arkadaşımdan ayrıldım. sabahın yedi buçuğunda kendimi ortaköyde buldum.
oturdum denizin karşısındaki banklara. arkadaş 7-8 bank vardı hepsinde yalnız oturmuş hatunlar/erkekler. ahaaa dedim ya burası ne güzel bi yermiş, hakkaten yalnızların mekanı.
yaktım bi sigara, paket bitene kadar da devam ettim. paket bitince, havuza göbekleme dalan ergen pişmanlığıyla kalktım banktan. "nolacak aga alıp geliriz bi tane hem bi kahvaltı yapayım kendime geleyim" dedim. o kumpircilerin araya dalıvermişim.
arkadan bi ses yükseldi:
- arkadaşım çantanı aç!
+ açayım da sen kimsin?
- polis.
+ kimliğini görebilir miyim?
- gösterelim. istersen üniformalı polisleri de çağırabilirim.(adamda takım elbise üstüne çelik yelek varmış. bi de omzuna makinalı asmış ben çook sonra fark ettim)
+ yok gerek yok, kimliğini göstersen yeter.
- al(kimliğini gösterdi.)
+ bu da benimki. (avukat kimliğimi gösterdim) **
- tamam devam edebilirsiniz.
bu laftan sonra döndüm, iki adım attım. sonra da pişman oldum hoca! babam yaşında adama bi de artizzlik yaptık aşk acısıyla. yediremedim kendime; yurdum insanına bağladım:
+ abi kusura bakma. tuhaf göründüğümün farkındayım kız arkadaşımdan ayrıldım. gel ara çantamı, sorun yok benim için.
- tamam, sorun değil devam edebilirsin.
üç adım attım arkamdan seslendi:
- kardeş baksana!
+ efendim?
- takma kafana, unutursun.
ortaköydü orası. aşk maşk hikaye de bi sigara içerdim şimdi banklarda oturarak..
