çok yorgunum, sensizlikten değil bu yorgunluk. çekip gitmen birşey değildi, ayrılıklarda veda şeklinin önemli olduğunu söylerlerdi de inanmazdım, gerçekten veda şekli çok önemliymiş. senin vedan en aciz veda, hiç bir insanın hak etmediği bir veda.. giderken yüzüne bakmak bile istemedim, geleceğini biliyordum ama hiç gelmeni istemiyordum, çünkü sen giderken nefsinin sana oynadığı oyuna kurban oldun. oyundan elenince ise gerçek dünya ya döndün. giderken arkanda bıraktığın şeyler, gittiğin yerden daha çok değerliydi. şimdi ise çırpınıyorsun beni yoran da bu işte...
bu sana ilk vedam değil ama son olduğunun sen er yada geç anlayacaksın. bu satırları belki okumayacaksın ama bunları senin için yazdım hayırsız...
