komünist olmasalar ruhlarıyla oynadılar diyeceğim ama en azından inandıkları herşeyi ortaya koydukları ve yürekleriyle oynadıkları kesindir. hee santraforlarının maç öncesi seramonide döktüğü gözyaşları gerçekten çoşkuluydu. attıkları tek gol ise brezilyanın iki golünden daha zor ve dünya kupasına yakışır bir goldü. brezilyanın tek futbolcusu ile satın alabileceği bir takım olması kapitalist bir bakış açısı olmakla birlikte, kuzey koreli tek bir futbolcunun, para ile top oynayan brezilya takımını yüreğiyle satın alabileceği gerçeği realist bir bakış açısı olarak önümüzde durmaktadır. tabii en önemli realite, ne acıdır ki skoru ile hatırlanacak bir maç olarak kalacaktır.