sokakları buram buram esrar kokan beyoğlu'nun, istiklal'in; herkesin görmekten girmekten çekindiği öteki yüzü. cigaralarını daha kallavi götürmek için zıvanalarını hazırlayan balkonlardan taşmış ağır ablaların, pezevenklerin, adamı ayakta sikebilecek köşe başı çakallarının, travestilerin, perukçuların, afroların açıkcası daha çok kaybetmişlerin: sona yakınların uçta yaşayan insanların mesken ettiği semt.
oysa ne güzel sokakları vardır buranın, içindeki insanlar kadar birbirine sık örülmüş karışmış yüz yılları devirmiş: güneş bırakmaya başlarken kendini gecenin koynuna görülmeye değer sokakları. kendi insanı gibi içinden dışarı açılamayan sokakları, duvarları. istanbul'un mozağini; büyüklüğünü gördüm, kafamda canlandırabiliyorum diyebilmek tarlabaşı'nı da görmek, atlamamaktır.
