aramızda ne kadar vicdansız, sapkın ve şeref yoksunu insanlar olduğu gerçeğini ortaya çıkaran olaydır. basit bir örnek olarak anlatmak isterim:
bu cinayet vakası benim için artık bir takıntı haline geldiğinden münevver'in en azından arkadaşlarına ulaşmak amacıyla bir kaç girişimde bulunmaya karar verdim. facebook gruplarından başlamak mantıklı geldi ve arattım münevver karabulutu. 40bin küsür kişilik bir gruba ulaştım, içim ezile ezile baktım fotoğrafına münevverin. * sonra bu sayfadaki fotoğraf yorumlarına duvardaki yorumlara yayınlanan iletilere baktım. "insanın kanını donduran" dedikleri sanırım böyle bir şeydi. münevverin bunu hakettiğine dair farklı farklı kişiler tarafından yazılmış bir sürü yazı vardı. namussuzmuş, kaşarmış, haketmiş, "kendisi olsa ona bilmem ne yaparmış", cem idolleriymiş! hepsine cevap yazmak ya da böyle insanlarla uğraşmak mümkün değildi tabii ki.
grubun 4 admini vardı, hepsine mesaj attım bir kaç gün boyunca. sonunda birisi döndü bana. artık çok yorulmuşlar, sürekli küfürleri silemezlermiş, münevverin babası da hatalıymış. çok istiyorsan sen uğraş dediler, kabul ettim, gruba admin yaptılar. önce grubu kapatmak istedim köklü temizlik olsun diye ancak facebook kuralları gereği yapamadım. bütün fotoğrafları, yorumları, paylaşımları tek tek silmem gerekti. bunları yaparken de her türlü iğrenç düşünceye maruz kaldım.
aramızda ne kadar çok sapık varmış. ölen bir kızla ilgili sapkınca fantazileri olan ve bunu iyi bir şeymiş gibi her yerde dile getiren, sevgilisinin kafasını testereyle kesen bir adamı idol olarak görebilen, bir katile aşık olduğunu söyleyip evlenmek isteyen, bu olayın münevvere az bile olduğunu düşünen, iğrençliğin dibine vurmuş insanlar, genç insanlar. bunlar bizim sevgilimiz, eşimiz, en yakın arkadaşımız mı olacak yani?
merak ediyorum şimdi, medenileşirken mi bu kadar yoldan çıktık yoksa bazı tabulara sığdırılmaya çalışılırken mi?
