öldükten sonra mutlu olmak mümkündür. mutluluk veren şeylerden bazıları beş duyu ile hissedilir. bazıları ise beş duyu olmadan da hissedilir. mükafatlandırılma gibi, övünç gibi...
peki beş duyumuzla hissetiğimiz uyarıcıları öldükten sonra nasıl hissedeceğiz? örneğin güzel bir gülün kokusu ve ırmakların sesi ahiret yaşantımıza lezzet vermeyecek mi?
bence bunlardan mahrum kalmayacağız cennete gidince. ruh beden denilen elbiseyi terk ettikten sonra o elbisenin parçalarına neden ihtiyaç duysun ki? siz kullanmadığınız bir gömleğin yakasına, ceplerine ve düğmelerine ihtiyaç duyar mısınız? işte ruh da aynı hesap... ruh beden içinde tutsakken onun bazı parçalarına ihtiyaç duyar. bedenden kurtultuktan sonra ise güzellikleri daha çok algılar. çünkü daracık bir gömlek kısıtlamaz artık yaşantısını. yani beş duyumuzla hissettiğimiz güzellikleri beş duyumuz olmadan da hissedeceğiz öldükten sonra.
haa, bunları nereden mi biliyorum? işte bütün mesele de burada. nasıl anlatsam bilmem ki. hissediyorum işte.
