mık' ta oturup çay içiyorum bir arkadaşla. karşıdan iki kız geliyor ikisinde de birer yavru sibirya kurdu var. o kadar sevimli ki hayvanblar ben ve 7-8 kişilik olan yan masa ayağa kalktık hayvanları sevmek için. yaklaşık 10 kişinin muhabbetini böldürüp masadan kaldırdı bu güzel hayvanlar. başladık köpekleri okşamaya, onlarla oynamaya.
o sırada karşıdan iki şerefsizin geldiğini gördük. şerefiz yazabileceğim en güzel kelime belki de onlar için. ellerinde bir pittbull var. hayvan nefes nefese kalmış ve hırlayıp duruyor. tüylerinin yarısı kırmızı rengi almış kandan. hepimiz donup kalıyoruz. bizi yani 10 kişiyi masadan kaldıran şevkatten, sevgiden nasıl olur da zerre nasibini almamış olabilir bu iki şerefiz diye düşünüyoruz. şaşkın şaşkın bakıyoruz adamlara. aptal herif kendisine bakan kızların gözünde çok havalı olduğunu filan sanıp bir de yavrunun kulağı kanadı ya diyor utanmadan. geçip gidiyorlar sonra ve daha kötüsü ileride çay içmekte olan 3 polisin de önünden geçiyorlar. onlar yürümeye, polis de çayını içmeye devam ediyor hiçbir şey olmamışcasına.
bir gün bir çocukla tanışmıştım. yolda yürürken bir köpek görüp çok tatlı dedim. sonrası;
-sever misin hayvanları
+tabii ki çok hem de
-köpekleri sever misin?
+evet
-biz köpek dövüştürüyoruz izlemeye gelsene
+?????
bir daha görüşmedim tabii ki adamla. ben anlayamıyorum; zavallı iki hayvana acı çektirmenin nesi zevkli, dahası bunu hayvan sevgisiyle açıklamak nasıl bir zekanın ürünü? iğrençsiniz lan.
