bu filmi ilk defa 1999'da mı izlemi$tim belki de 2000 ama üzerinden uzun zaman geçmişti. o zaman benim filmlerinden birisi olmu$tu. normalde "uykucular, aylaklar" diye çevrilmesi gerekirken "kardeş gibiydiler" gibi muazzam yaran bir çeviriyle vizyonlara girmi$tir.
de niro'yu papaz rolünde falan görmek, bileyim insan bir gülüyor. dinlendirici bir film.
çocukların götürüldükleri ah uzun ve o karanlık koridor. kevin bacon'dan nefret etmem sebebim olmuştur, halbuki ben seviyorum bu adamı.
gardiyanlarla yapılan maçta çocuklar onları yenmi$ti. ve maçta büyük bir istikrar gösteren rizzo'ya da üzülmü$ümdür. şerefsizler maç sonrası döve döve öldürmü$lerdi rizzo'yu.
anlamlı bir film. ıslah evlerine farklı bir yorum...
--spoiler--
hala geceleri ışığı kapatmadan mı uyuyorsun?
ağlama ağladığını korktuğunu gösterme onlara..
sadece geceleri rahat uyumak istiyorum...
biz böyle olsun istemedik...
--spoiler--
