bunlardan en önemlisi ve birincisi terör konusudur.
türkiye'de 30 seneyi aşkın bir süredir terör eylemlerinin olmasının temelinde elbette ki devletin yanlış politikaları vardır. fakat yükü sadece türkiye devletine yüklersek resmin bütününü görmemiş oluruz.
bugün aynı devlet kürt vatandaşlarını sisteme entegre etmek için kendi vatandaşlarını dahi karşısına alarak bir çalışma yürütmektedir, hal böyle iken hala tabut içerisinde türk askerinin geliyor oluşu içimizdeki yaranın nefrete dönüşmesine neden oluyor.
tam da bu noktada kürtler durup düşünmelidirler. kendilerine "biz ne istiyoruz?" sorusunu yöneltmek zorundadırlar.
gözlerini ve kulaklarını dünyaya kapayarak ve 30 sene öncesinin argümanları ile bugün terör eylemleri düzenlenmesi kürtlerin pkk'nin çağa ayak uyduramadıklarını göstermektedir.
diğer önemli bir konu da elde etmek istedikleri haklardır. mesela ana dilde eğitim gibi.
ya hu türkiye'de insanlar türkçe eğitim yerine ingilizce eğitimi tercih ederken siz çıkıp kürtçe eğitim istiyorsunuz. dünyadaki gelişmelerin farkında değil misiniz?
bugün ingilizce bilmeyen adamı doçent yapmıyorlar.
böyle bir dünyada yaşarken sırf milliyetçilik olsun diye hamasi ve anlamsız istekler istemek mantıksızdır.
devlet bugün kürtçe eğitim veren okullar açsa kaç kürt aile oraya çocuklarını göndermek ister?
kısacası hayal aleminde yaşamaktan vazgeçin.
diğer bir husus fare gibi üremek mevzusudur.
7-10 çocuk yaparak tabiata salmak kolay, ama onların eğitimini ve gelişimini kim sağlayacak?
devlet sağlasın demek kolay. ben verdiğim vergilerle senin çocuklarına iş bulmak zorunda değilim.
"eh iş bulmazsan dağa çıkar terörist oluruz"
işte mantık bu.
artık bu eşkiyalığa bir son verilmeli. kürtler de üretime katılmalı ve çalışmalıdır. bir katmadeğeriniz olsun lan.
bakabileceğiniz kadar çocuk yapın, adam akıllı onları eğitin. hem siz kazanın hem de devlet kazansın.
oyhhşş bileğim ağrıdı. şimdilik bu kadar yeter, bu konularda öz eleştiri yapmaya başlayın.
