alabildiğine zor... bir taraf gel benimle yaşa der, diğer taraf sen gel der... bir taraf ailem der, diğer taraf işim der... gelecek düşünülür, korkulur biraz... böyle sürer gider bahaneler, taa ki hoşçakal diyene kadar...
...
ve aylar sonra bir mail gelir... "yarın evleniyorum ama seni unutamadım... keşke gelseydin, keşke sen olsaydın... shape of my heart'ı her dinlediğimde sen yanımdasın... birgün yanında olacağım... bayrağımız, dilimiz, dinimiz, kültürümüz farklı da olsa ben seni çok seviyorum"
...
yarın oldu... yani bugün... evleniyor karşı kıyıdan biri... sevgiler gönderiliyor ona ve mutluluklar, güzel bir anı artık hayatta...
