Çalamadığım Kapı
belki bilmem gerekirdi varlığını
şimdi neyi özlediğimi bilmeden yaşayamıyorum
çalamadığım bir kapı ve gidemediğim bir yol var
hüznümün adı artık belli
faili meçhul bir yalnızlık değil benimki
senin yalnızlığın
meşgul benim yalnızlığım kalabalık
etrafımda boş içki şişeleri var atamıyorum onları
kıyamıyorum başka şişelerde başka içkilerle
başkalarının hüzünlerine dönüşmesinler diye
''ikinci El Yalnızlıklara '' sebep olsunlar istemem
atamıyorum onları
mutfak çok temiz
kirlenmedikçe yaşanmıyor
oysa seni merak ediyorum derli toplu musun? mutlumusun?
seninde mutfağın temiz mi?
yoksa kirlendimi yaşanmışlıklardan
yıllar sonra bir gün seni gördüğümde
ellerimle silebilecekmiyim yüzündeki siyahı
yoksa silemiyecek kadar temiz olman üzer mi beni?
Üzer....
