önce şiddet'in kulvar değiştirmesi lazım zihinlerde. şöyledir ki ; " binalara zarar vermek, şiddet değildir. " evet. cinnet'in ta kendisi. zengin büyür, fakir küçülür, ortada kurbağayı öpünce prense dönüşecek hayaline siktir çekmiş insanlar görünce, ya da superman'i çizgi roman olarak görüp, evrensel insan kitabını okuyanlara rastlayınca cinnet kaçınılmaz olacaktır. o zaman tekrar sorabiliriz "kapitalizm'in yıkılması" sorularını. şimdi daha çocuğuz, korkutulduk ve hüküm altında olmaktan hoşnutuz, ya da kırbaç boyunduruğunda olmaktan.
şimdi efendilerimiz var. hocalarımız, ilahilerimiz ya da tanrılarımız.