insan aklına yeni intihar türleri getiren eylemdir. fenalık gelir insana,
çarşıda küçük bir esnaftan alışveriş yapıyoruz. orta yaşlı bir kadın kendi halinde küçük dükkanı. her türlü şey var. neci olduğunu zaten tanımlayamıyorum. bebeler için lazımlık bile vardı. annemin sık gittiği yermiş sonradan anladım. parça parça eşya alıyor.
- şu ne kadar?
- 22 lira abla,
- aa olur mu bak o kadar alışveriş yapıyoruz. bana 20 lira.
- canın sağolsun senin.
- peki ya bu ne kadar, 31 lira
- 30 lira bana
..... diye devam eden alışveriş
sorun yok bu kadınların kanında var. ben sadece izliyorum. alışveriş bitti toplam hesaplanacak. sözlük olay olalı belki 5 sene oldu ama hafızamdan silinmiyor. tutar hala aklımda. 320 lira tutmuştu aldıklarımız. ama annem hızını almış durdurabilir misin?
- e hadi yuvarlayalım 300 olsun. bak yıllardır geliyoruz buraya.
o an ip koptu bende, mağaza sahibine laf bırakmadan.
- insaf be anne insaf. zaten mal başına 2 - 3 lira indirim yaptın, bir de toplamda bu indirim de ne oluyor. abartma istersen
annem tüm sevimliliyle kadına dönüp
- bak görüyor musun evlat dediğin annesinin yanında olur, bizimkisi neler diyor
mağaza sahibi bana teşekkür ediyor ve anneme benim haklı olduğumu söylüyor. pazarlık olur indirim olur, sık gittiğin müşteriye daha toleranslı olursun ama indirim üzerinden indirim. bir tek kadınlarda var bu. böyle pazarlama tekniğini ilk defa gördüm. 320 lirayı ödedik çıktık tabi eve gidince o yirmi lira benden çıktı. iddialara göre ben olmasaydı 300 liraya alacaktı malları. kadın çenesi duymayım diye parayı verdim sustum. kadın yazar arkadaşlar insafa gelin.
