her gördüğü yerde 'meraba, nasıl gidiyor araba?' diye kafiye odaklı şakalar yapan çocuklar vardı. akşam tv'de gördüğü kemal sunal filminden şakalar sunan istiklal marşı bekleyişi şakacıları da mevcuttu. son olarak bruce lee effect olarak 'karnıma son gücünle vur, hiç acımıyor' diye sabahın köründe duvara yaslanıp karnını açan çocuk tipleri de vardı ki bunların osaka samuray okulundan teklif beklediklerini hiç düşünmüyorum. kızlar nispeten daha komikti. örnek şaka: burnunda sümük var diyip kıkırdamak veya yanına oturacak arkadaşın altına silgi-kalemtraş koymak, karakter daha acımasızsa raptiye, dikine pergel..
