bu piyanist şantör büyüğümüz; bilal abimizin "soldan sağa", yani from left to right diye bir albümü vardır ki, "ayy bayıldım, bittiiim! zaten ahmet bey çok zekkii bir adam, odtü mezunuymuş" benzeri cümleler kuran cımbız teyzelerin bu cümleleri kurarken neler hissettiğini çok iyi anlatır insana. beğenirsiniz yani, onu demek istiyorum.
albüm -haliyle- bir caz albümü olmakla birlikte, bol kepçe eklenmiş yaylılar ve üflemelilerle biraz klasik ve senfonik, ara ara kulağımıza çalınan gitarlarla da, yayımlandığı tarihi göz önünde bulundurursak * yenilikçi bir yapıda diyebiliriz.
demeyebiliriz de elbet. ama ben demek istiyorum. itirazı olan var mı?
üstelik, bazı şarkılarda, felaket biçimde beach boys* 'tan pet sounds havası da sezdim ben.
hop hop! bir saniye.
aslında tam tersi, ama anlayın işte. bence brian wilson çılgınlaması, bill abimizden bir hayli esinlenmiş. en bariz örnek olarak da let's go away for a while şarkısını verebilirim.
