insanın hayatı boyunca hatırlayacağı, hatırladıkça güleceği olaylardır. Şöyle ki: topkapıdan bağcılara gitmek üzere bindiğim taksicinin anladığım kadarıyla az önce başından sinir bozucu bir şey geçmiş belli. adam en sonunda dayanamayıp başladı:
taksici: abi istanbulunda .... dular.
de beers: hayırdır kaptan?
t: abi taksimden 3 yolcu aldım bakırköye. neyse gittik ettik. bakırköye yaklaşınca öndeki bunlara selam verip indi. arkada kaldı iki kişi. biraz daha gittik biri de sağa çek dedi o da indi. parayı verecek tek adam kaldı. ben de ona iyice diktim gözleri neyse artık o da kırmızı ışıklarda inelim dedi. sonra parayı vermeye çalıştı baktı olmuyor " ya para sıkışmış pantalona dur ineyim de öyle vereyim" dedi. - 50 milyon falan hesap var- ben de tamam dedim ama adam iner inmez trafiğin ters yönüne koşmaya başladı. kovaladım ettim ama yakalayamadım dümbüğü...
db:eee sonra..
t: topkapıya dönerken durdum ışıklarda abi... sağa sola bakarken bir baktım yandaki takside bunlar. kaptım alttan takozu, çektim el frenini indim aşağıya, kapıyı açıp başladım bunlara sallamaya. şerefsizlerin teki kaçtı ama ikisini iyi benzettim. diğer şöfore anlattım olayı o da salladı bi kaç tane.. iyice bozuldu abi buralar iyice...
db: ee dünya küçük iyi olmuş karşılaşmışsınız.
t: abi dövemeseydim içime otururdu bu...
db: neyse bakalım sen ışıklarda dur. (bu arada taksici dikizden ne yapacağımı izlemektedir, beni ister istemez bir gülme alır...)
