--spoiler--
Beden dışı deneyimler diye adlandırılan bir fenomen var. insanlar ölüme çok yaklaştıklarını, ruhlarının vücutlarından ayrıldığını ya da "astral" seyahatler yaptıklarını söylüyorlar.
Yıllar yılı metafizikçilerin konusu oldu bu olay. Bu tür şeylere inananlar her yerde yazdılar konuştular bunu, inanmayanlar ise bıyık altından güldüler. Taa ki biliminsanları bu olaya el atıp incelemeye karar verene kadar.
Bu konuda araştırma yapan en bilinen isimlerden biri Olaf Blanke adlı isviçreli bir nörölog. Esasen Blanke'nin amacı beden dışı deneyimleri araştırmak değildi tabii ki. Epilepsi gibi beynin elekriksel düzeninin bozulmasına neden olan hastalıkların, bu tür iddiaları da beraberinde getirdiğini gördüğünde araştırmaya başladı. Blanke beynin temporal lob ve pariyetal lobunun birleştiği noktanın sağ tarafını elektrodlarla uyardı. Denekler bu uyarımlar esnasında vücutlarının tamamını algılamaya devam ettiler ama ilginç bir şekilde sanki vücutlarının dışından bir yerlerden algılıyorlarmış gibi hissediyorlardı.
Sağ temporal-periyatal birleşim bölgesinin insanların görsel-mekansal algılama üzerindeki etkileri zaten biliniyordu. Yapılan deneyler bunu kesin bir şekilde kanıtladığı gibi beden dışı deneyimlerin neden kaynakladığı sorusuna da bir cevap oluşturdu.
Aynı deneyler elektrodlar yerine manyetik uyarımlarla yapıldığında da benzer sonuçlara ulaşıldı ki artık beynimizin bu bölgesinin bu tür iddialara sebep veren algılamaların kaynağı olduğu kesinleşti.
Zaten bu iddiaları gündeme getiren kişiler bizleri kandırmaya falan çalışmıyorlardı. Gerçekten de vücutlarının "dışına çıktıklarını hissediyorlardı". Zaten bu kişlerde bu hisleri travmatik bir olay sonucunda, kaza ya da epilepsi nöbeti gibi, yaşıyorlardı. Bilmedikleri şey bu olayın beyinlerinin kendilerine oynadığı bir oyun olduğu idi
--spoiler--
kaynak: http://www.donusumkonagi....yahate_bilimsel_bir_bakis _
