dillere pelesenk olmuş kelimeler. sıkça kullanılmaktan yıpranmış cümleler. böyle adlandırabiliriz sanırım. artık ortaokul çağındaki çocukların bile anlamını bilmeden, anlamadan, çok da sorgulamadan kullanma ihtimali olan binlerce güzel söz, güzel cümle. herkes seviyor, herkes tapıyor. sonra o bitiyor ötekine tapıyor, yine tapıyor hep seviyor. sevmek güzel de, alışkanlık kötü. aşk güzeldi de, hani birini severdik çok severdik hep severdik ya biz, o yok artık işte. bu türün birkaç tane örneği varsa da, internet ortamlarında popülerlik gayesiyle sevgisini satmaya, bunu reklam aracı olarak kullanmaya başladı. ya da ben şimdi şimdi farkediyorum. sanki önceden içimizde dururdu birini sevmek. o bilirdi sen bilirdin yeterdi sanki. kayboldu gitti. bir arkadaşım "ben sevgilisiz yaşayamam" demişti. kolumuza taktığımız saatten bir farkı kalmadı artık çoğu şey gibi sevmenin de.
