bir pazar sabahı adem miskin miskin uzanmakta, havva ise hafta boyu kimseyle konuşamadığı için -malum dünyada kimse yok- ademle konuşmak istemektedir. fakat adem hiç oralı değildir.
havva: adem, bahçemize güller menekşeler dikelim. baharda açar iyi olur hem ben severim bilirsin baharda çiçekleri kahvaltı yaparken masamıza koyarız güzel güzel kokar evde. sonra bahçenin etrafına çit yapalım güzel duruyor beyaza boyayınca. bir de küçük süs havuzu ohhhh mis gibi olur. hee unutmadan bir de evi de parke yaptıralım, kombiden de ses geliyor.
adem: havva, sevişelimmi
havva: hayvan!*
