havva: annemle babamı özlüyorum , ademim...
adem: biz ilk insanlarız salak!!!
havva: onlar birer melek gibi gökyüzüne yükseldiler, bizi izliyorlar şimdi... çok özledim onları... ühühüüüü...
adem: ölmediler içinde yaşıyorlar, dimi yavrum?
havva: biz ölünce kimin içinde yaşayacağız acaba hayatım?
adem: herkesin!!! ahahahaaa...
