21.yüzyılda hala hindistanda 1970'lerden kalma bir otobüse 150 yolcu ve yüzlerce zerzavatla binmek. yağlı siyah saçlı bir hintlinin kınalı parmakları gibi insanın gözüne gözüne, tencere tavanın kararmış sapını msn'de sokmak da ne ulan?
ben zaten bunca yükü omuzlarımda taşırken ve derdimin dermanı o gözleri içime hapsedip içime gizlediğim onu düşünürken, sen; göz mü kırpıyorsun bana? bil ki, hiç merak uyandırmıyorsun. sen; köhne bir trenin 12. mevkisinde umutsuzca çelişkiye giden yolcu. avucunu da tuz döküp işte öyle bir güzel yalarsın ...ve yazar yazar değiştirirsin. atla otobüsten atla, bırak da sadece tencere tava gitsin.
