(#8300631) o ufak aklınız ile, ne anlatmaya çalıştığını anlayabilecek misiniz bilemiyorum ama, hala çıkarılan sonuç "hain" ise, entry başında ki 4 numaralıyı gösterilen işaret parmağı, hala olduğu yerde duruyor olacak. sevmeniz için değil, anlamanız için uğraşıyorum.eroin kaçakcıları ve katiller dışında başka bir insan evladını sevebilir misiniz diye deniyorum.
bahsedilen mektup şöyledir ;
"Sonra Nazım Hikmet konuştu.
Ne konuştuğunu daha sonra "Mektup" şiirinde şöyle yazdı:
"Veli oğlu Ahmet / General Klarkın piyade eri / Kore (...)
Hani bahar sabahları vardır, Ahmet, / çıkarsın evden / karşında bir müjde gibidir dünya.
işte böyle bir dünyaydı artık Kuzey Koreli için / her sabah / her akşam / her gece memleket.
Söz hürriyetindi. / Toprağı bölüşmüştüler.
Demiryolları /altın, / gümüş, / kömür, / ovada yağmur,
dağda rüzgár, / deniz / bulut, / güneş,
çocuk bahçeleri, hastaneler, okullar
ve fabrikalar milletindi. / Bahtiyardılar.
Kimi öldürmeğe gidiyorsun Ahmet? (...)
Bilmeyen var mı? / Yaktınız ekinleri, / şehirleri uçurdunuz.
Ve onların en ucuz ölüm aleti sendin, Ahmet, (...)
Ne halt edeyim? deme Ahmet, / teslim ol.
Haneni, / köyünü, / memleketini seviyorsan şu kadarcık, /teslim ol.
Haneni, / köyünü / memleketini, / seni, celebe satanlara / söylenecek bir çift sözün varsa Ahmet, / teslim ol.
Yitirmedinse insanlığını / çoluk çocuk naşıyla dolu bir çukurda, / teslim ol.
Biz Türkler yiğitizdir.
Yiğitliğin zerresi kaldıysa sende, / teslim ol.
Teslim ol ananın başı için, /teslim ol Türk halkı adına,
Ahmet, kardeşim, / kardeşlerine teslim ol."
Nazım HiKMET
Bu da adnan menderese yazdığı şiirdir ;
"Gözlerinizin ikisi de yerinde, Adnan Bey, iki gözünüzle bakarsınız,
iki kurnaz, iki hayın, ve zeytini yağlı iki gözünüzle bakarsınız kürsüden
Meclise kibirli kibirli ve topraklarına çiftliklerinizin ve çek defterinize.
Ellerinizin ikisi de yerinde, Adnan Bey, iki elinizle okşarsınız, iki
tombul, iki ak, vıcık vıcık terli iki elinizle okşarsınız pomadlı
saçlarınızı, dövizlerinizi, ve memelerini metreslerinizin iki
bacağınızın ikisi de yerinde, Adnan Bey, iki bacağınız taşır geniş
kalçalarınızı, iki bacağınızla çıkarsınız huzuruna Eisenhowerin, ve bütün
kaygınız iki bacağınızın arkadan birleştiği yeri halkın tekmesinden korumaktır.
Benim gözlerimin ikisi de yok.
Benim ellerimin ikisi de yok.
Benim bacaklarımın ikisi de yok.
Ben yokum.
Elleriniz itti beni ölüme, vıcık vıcık terli, tombul elleriniz.
Gözleriniz şöyle bir baktı arkamdan ve ben al kan içinde ölürken çığlığımı duymamanız için kaçırdı bacaklarınız sizi arabanıza
bindirip.
Ama ben peşinizdeyim, Adnan Bey, ölüler otomobilden hızlı gider, kör gözlerim, kopuk ellerim, kesik bacaklarımla peşinizdeyim.
Diyetimi istiyorum Adnan Bey, göze göz, ele el, bacağa bacak, diyetimi istiyorum, alacağım da."
