çocukken birtek o kadar güzeldir o kahvaltılar büyüdükçe ailenden uzaklaştığın ve onlara yabancılaştığın için o kahvaltı masaları hep zulüm gibi gelir saatlerce aynı masada birbirinizin yüzüne bakarsınız anne ve babanız dahi olsa onlara hiçbir şey anlatamamanın anlamsızlığı ve tüm can acılarıyla.
