mutluluk diye adlandırdığımız her şey bir kandırmacadan ibarettir. bütün iyi şeylerin sonu mutsuzluktur; insan kendini fazla kaptırmamalıdır. yediğimiz yemeğinde, sevdiğimiz bir insanında bir sonu vardır. dünyada zevk veren her şey bizle dalgasını geçmektedir. mutlu olan insan vardır, ama onlarda kendilerini kandıranlardır, hiç düşünmeyenlerdir. kesinlikle ebedi mutluluk diye birşey olamaz. mutsuzluğu hayatlarında yok sayan insanlar; mutlu gibi gözükmek, neşe saçmak için kendilerini zorlarlar ve bunu başarırlarda... oysa içlerinde mutsuzluk tohumu hala vardır, er geç çıkmaya hazırdır, ne kadar itelesende sonunda çıkacaktır meydana.
