hatay da dağın başında hudut karakoludur; sabahtan beri nemli yapış yapış, boğucu bi havanın ardından, bardaktan boşanırcasına derler ya, tam da öyle yarım saat süren ve birdenbire aniden kesilen bir yağmurun arkasından açan güneşle birlikte insana huzur veren, şafağı mafağı unutturan, gölgelik bi yere sandalye attırıp mis gibi çayla insana insan olduğunu hatırlatan kokudur.
