son derece güzel bir duygudur. yalnız yerken tadını hiç hissetmiyorsunuz.. belki de çiğ çiğ, tuzsuz olarak yendiği içindir.
efendim; şimdi birlaç yıl önce şahsım tv karşısında kaykılmış vaziyette pinekliyordu. sonrasında elim hemen yanı başımdaki koltukla duvar arasındaki leblebi dolu poşete çarptı. her zaman annemin kendisi için aldığı leblebiydii. ben de o miskinlikle normalde hiç sevmememe rağmen başladım leblebiyi yemeye. ama sorun şuydu, hava kararmıştı ve evin içi oldukça karanlıktı. poşettekilerin leblebi olduğunu el yordamıyla anlamıştım zaten. sonra tv ile birlikte hayatımda hiç yemediğim kadar leblebiyi yedim. bir müddet sonra annem içeri girdi ve ışığı açtı. ışığın açılmasıyla bir de ne göreyim? bir koloni karınca leblebiye çökmüştü poşeti delerek. ve ben de leblebiyle birlikte avuç avuç karınca yiyordum farkında olmadan.
velhasıl kelam eğer evinizde karınca varsa,karanlıkta şekerli ya da unlu şeyler yemeyin. gerçi bir yan etkisi falan yok ama yazık garibanlara...
