dedeler günü, çanakkale, askerler ve hatta inciya gibi müthiş zeka ürünü fantastik insan üstü esprileriyle yarmış ziyarettir.
programlarda dedeler, inci diyerek yarmıştır; götümüz yarılana kadar güldürmüştür. gül gül öldük, o derece.
hele ki ergenli espriler müthiş kuntastik bir şekilde karnımızı ağırtmıştır yerlerde yuvarlanmışızdır.
ama işin esası psikolojiktir. hayatta bir şey başaramamanın verdiği ezikliği, başkalarının başardığı şeylerden çıkartarak; kendisini bir şey başarmış gibi hissetmek hastalıklı bir psikolojidir. önündeki maili okuyan adama "inciya" dedirtmek ne kadar komik olabilir veya "dedeler günü" şeklinde bir laf ettirdiğiniz de kim güler?
diğer taraftan baktığınızda ziyaretleri gerçekleştirenlerin "nobrain" müptelası olduğu da aşikardır. beyinsiz yani. hatta grup isimleri de budur değil mi? öyle bir şey var. adamlar aşağılık olduklarını kabul ediyorlar. hatta eleştirileri bile "nihoho", "uvhaha" şeklinde okuyacaklarına eminim.
annoying orange bunların fikir babası işte. daha ötesi değil. lakin, annoying orange ın esprileri daha kaliteli.
