boşuna atesin yanında çömeliyorum
çünkü ocaktaki ates beni ısıtmıyor
boşuna ceketler giyiyorum
yıldız rüzgarlarının soguguna karsı
içimde kemiklerim donmakta
kanım sanki suya döndü
içimdeki büyük boşluktan
bir gaydacının, gaydasının sesi geliyor
o anlamsız şikayet eden ses
melodisiz, tiz, ince ses
sonra, bir bağırışla teslim oluyorum
ve bana emredilenleri yapıyorum
duvardan silahlarımı alıyorum
ve evden fırlayıp ormana koşuyorum
dağdan inen yolun kıvrıldığı yerde
soluk soluga pusuya yatıyorum
zavallı bir yolcuyu bekliyorum
o ki benim rahatlamamı sağlıyacak
aksayan adımlarla geldiğinde
saldırıyorum çabuk ve zalim
bir canavar gibi onu alt ediyorum
ve tamamen yok ediyorum
ve kalbini kesip yiyorum
ve kanını iksir gibi içiyorum
ve kafasını kesip derisini yüzüyorum
ve kafa derisini kemerime asıyorum
kar yıgınlarının arasında eve dönüyorum
ve yüregim içimde sımsıcak
ve kanım ve kemiklerim sanki yenilendi
ve yıldız rüzgarları artık üşütmüyorlar.
