bazı zamanlar olur, hiçbir dostunuz artık dinlemez sizi. ya dertler sıradanlaşmıştır, ya dostluklar. böyle zamanlarda hep hiç tanımadığınız birine sığınma ihtiyacı hissedersiniz. bambaşka bir yerden başlayan sohbet, terapiye ve günah çıkarmaya dönüşür. işte bu yazar da, bir süredir kafasını şişirdiğim insanlardan biri olmuştur. beni ders çalışmaya ikna etmek için verdiği mücadeleler başarılı olabildi mi henüz bilmiyorum, hala içimde istek yok.
sözün özü ise şu, kafamı dağıtma yolunda gösterdiği üstün çaba sayesinde 1000. entryimi kendisine ithaf ettiğim yazar insanıdır.
kendime de nice 1000'lere diyorum şu anda.
