sanatçıyı, yapıtlarını yalnızlık ve başkaldırı içinde yaratan lanetli ozan gibi görmek yanlıştır. sanatçının işlevi büyük ölçüde toplumsaldır. yapıtları ortak inançlara adanmıştır, teknik gelişmeyi yansıtır ve bir uygarlığa katkıda bulunur çeşitli dönemlerde bir pheidias bir brunelleschi ya da bir leger, toplumda öncü olmuşlardır.
bu anlamda, biçim ve biçimlerin gelişmesini irdeleyen sanat tarihi, genel uygarlık tarihinin özel bir bölümünü oluşturur. sanatçı, gerçekte belli bir dönemin duyma ve düşünme biçimlerini gözler önüne serer. bu dönemlerin toplumsal hiyerarşisini, insan tiplerini gösterir.
tarihsel ve toplumsal çevre sanatçı yaratılarını yönetmektedir. ama bu olgunun birde karşılığı vardır. sanat ortak duyarlılığın güçlü bir oluşturucusudur. herkese, olası duyguların somut biçim ve modelini verir.
