öncelikle en büyük hayranlarından biri olduğumu tekrar belirteyim.
hep dediğim gibi yetenek olarak pele, maradona, best, cruyff ayarındaydı ortega; ama ne yazık ki bu potansiyelini çok nadir yansıtabildi yeşil sahalara. hep kaprisli, hep sorunlu oldu. yine daha önce dediğim gibi onu benim gözümde messi' den, ronaldo' dan ayıran; pele, maradona, best seviyesine taşıyan özelliği yok etti onu: takımın parçası olmak yerine takımın kendisinin bir parçası olmasını istedi hep ortega. ama bir şeyler hep ters gitti, bir türlü yapamadı bunu. maradona' nın ayakları vardı onda, ama maradona' nın kafası yoktu işte.
daha dün izlediğim bir maç özeti de yine bu söylediklerimin ispatı gibiydi;
98 dünya kupası hollanda arjantin maçında holanda' da arthur numan kırmızı kart görür ve on kişi kalır hollanda. kırmızı karttan bir kaç dakika sonra ortega topu rakip ceza sahasının saha tarafında alır, karşısında iki hollandalı vardır. önce topu durdurur ve çizgiye paralel olarak yüzü ceza sahasına dönük hareketsizce bekler. tabii defans oyuncuları hamle yapmaya cesaret edemez çünkü karşılarındaki oyuncunun ne kadar seri olduğunu bilirler. ortega önce topu sola çeker sonrasında kendine özgü o seri dönüşlerinden birini yapıp bir anda çizgiye yönelir. 2 oyuncuyu da geçer topu ayağından açmış filan da değildir üstelik. yapması gereken şey çizgiden topu içeri kesmektir ama o ne yapar? ayağını rakibine taktırıp kendini yere atar ve penaltı bekler. hakem sarı kart vermek için yanına gelirken kendisini yere attığı için tepki gösteren van der sar' a kafa atar ortega ve arjantin 10 kişi kalır. sonrasında da berkamp bir gol atar ve arjantin elenir. oysa ki ortega orta yapmış olsa ya da şut atsa belki de bugün kahramandı. işte onu hep böyle ufak detaylar yok etti maalesef.
