alışkanlık yapar bu eser, gününüzü eksik kılar onsuzluk...
hani susarak özlersiniz ya bazen, kelimelerin hiçbir anlamı yoktur hani. artık gözyaşları konuşur içinize dolan hıçkırıklarla... işte o zamanlar için yazılmış bir ağıttır bu. öyle bir ağıttır ki... kim için, hangi dilde söylenirse söylensin ağlatır.
"adın önemli değil, acın aynı tadı veriyor zaten..."
acılar, geçmek bilmeyen acılar...
