Hastalıkların iş aracılığıyla tedavisi. F. Pinel ve V. Chiarugin nin öncü çalışmalarıyla 18. yüzyılda ortaya çıktı. Daha sonra B. Rush, S. Tuke ve H. Simon un çalışmaları gelişmesine önemli katkıda bulundu. H. Simon ergoterapinin hastayı yeniden sosyalleştirdiğini savunur. Bu yaklaşıma göre ergoterapi, hasta ile dış gerçek arasında yeniden ilişki kurulmasını sağlar. Bedensel özürlüler, sakatlar ve akıl hastaları, hastalık nedeniyle bozulmuş yeteneklerini yeniden kullanarak özgüvenlerini kazanırlar. Tedavide hastanın yeteneklerine ve eğilimlerine uygun bir işin seçilmesi temel bir önem taşır.
