kızların ağzına hiç yakışmadığı halde kullandıkları kelime. *
ağız alışkanlığından dolayı kullanıldığını düşünüyorum. gerçi söyleniş tarzına göre de sevimli veya kaba durabiliyor ama hiç kullanılmasa en güzeli.
lan kelimesi bir sülük gibi. ağzıma yapıştı ve felaket itici. tıpkı hocam, hacı, kanka vb... gibi. şu lan kelimesinden kurtulmam lazım. allahın cezası sülük gibi. birkaç ay sonra iş hayatına atılacağım bi şirkette filan ağzımdan kaçıracağım diye korkuyorum. şunu lugatımdan atmam lazım artık. bıktım anacım. heh buldum. lan yerine anacım diyeceğim. alternatifler çok. anacım biraz babaanne işi gibi oldu bulurum ben başka kelimeler. tamam bu iş.
hoşçakal lan... dilimden düşürmedim yıllarca ama artık aramızdaki ilişki gerçekten bana ve çevremdekilere de zarar vermeye başladı aşkitom. o yüzden, arkadaş kalmalıyız bence. sen daha iyilerine layıksın. ben, sana göre değilim. senin sevgini, sadakatini hak etmiyorum. hem zaten bu ilişkinin sonu yoktu. yani... yani olmayacaktı. babam seni sevmiyordu ve aramızdaki ilişkiyi tasvip etmiyordu. biliyorsun senle beni ilk gördüğünde azarı yemiştik: "o ne biçim laf? kızsın sen, ağzına yakışıyor mu?" diye. anlıyorsun değil mi?
düzeltme: bu arada, benim derdim lan'la. hocam, hacı, kanka filan demiyorum. tekrar bakınca öyle anlaşılıyor gibi geldi. nedensiz bi açıklama gereği duydum. nefret ediyorum o laflardan çünkü.
