yazarlarin iclerini doktukleri huzunlu basliktir.
Gunes takvimine gore baya oldu sen gideli, ama bana sorarsan bir saat bile gecmedi daha. Ne yuzunu tam hatirlayabiliyorum, ne sesini, ne de kokunu...ama nasil hissettigimi, seni nasil sevdigimi cok iyi hatirliyorum.Cok ozledim seni,kucagina yatabilmeyi, elini tutabilmeyi, seni opebilmeyi, sana sarilabilmeyi, bazen incir cekirdegini doldurmayacak seyleri sana hungur hungur aglayarak anlatabilmeyi...Cocuktum sen gittiginde, seni taniyamamistim aslinda, o yuzden daha da cok ozluyorum simdi seni belki de.bazen birini sana benzetiyorum, yuzundeki bir cizgi ya da sac rengi bana seni animsatiyor, sana benzemese de sensin gibi geliyor, seni gormek istedigimden midir karsimda o an bilmiyorum...ama gercek olamayacak bir hisse kapildigimi anliyorum, sonra sacmalama diyorum, deliligin kenarindan donuyorum, ama dedim ya cok ozledim seni...Bazen senden bahsetmek cok zor geliyor bana, cunku cok canim aciyor, seni gommus olmak zaten zor, simdi o topragi eseleyip de anilarla birlikte seni ordan cikarmaya benim gucum yetmez ki..o kadar da guclu degilim, evet beni sen buyuttun ama bunlari hic ogretmedin ki!ama sana kizmiyorum, bu kadar erken gittigin icin, gitmen gerekiyordu gittin, vedalasacak zamanimiz oldu en azindan..gerci ben hic hazir degildim o vedaya; kendimi de hic hazirlayamadim ama o gun geldi bir gun...belki hep icten ice bildim gelecegini ama hic solemedim kendime, gittigini de cok sonra soyleyebildim zaten, hele geri gelmeyecegini...umarim her nerdeysen "ah be cocuk" deyip gulumsuyorsundur bana ordan..uzuluyorum diye kizma bana..
cunku seni cok ozledim anne..
