çağdaşlık denen olgu, ne sinek kaydı traştan geçer ne de oturduğu yerden yok şeriat yok irtica demekten geçer. bunlar insanları çağdaş yapmaz aynı şekilde diğer şeyler de o insanların örümcek kafalı olduğu anlamına gelmez. böyle düşünceler oldukça ergen düşünceleridir. orada insanlar kendi dinlerinden kardeş gördükleri insanları kurtarmak için elleri silahlı askerlere karşı direnmişlerdir. olayların perde arkasıymış şuymuş buymuş takılmadan ilk görüşte bu çıkar karşımıza. silahsız insanımız öldürülmüştür. ha siz diyorsunuz ki, onlar geri kafalı onlar dindar iyi ki ölmüşler beter olsunlar mümkünse de ülkeye tekrar geri döndürülmesinler. peki şimdi kafasında örümcek olan kim acaba? bu geri kafalı insanlar kadar cesur insanlar çok bulunmuyorlar ne yazık ki. ergen çağdaş düşüncesi olarak adlandırabiliriz sadece bunu. mehmetçik gazzeye denen cümle fazla olmasına fazladır fakat "pis sakallı" diye nitelendirdiğimiz cahil insanlar(!) bu toprak için canlarını verebilecek cesarettedirler ne yazık ki. kendini çağdaş düzeyde gören genç insanların birazcık büyüklerini dinlemesi eski zamanları öğrenmesi çok okuması çok çok okuması -ki diğer cahillerden seçilmesi- sonrasında çağdaşlıktan bahsetmesi gerekir.
