Yaşamının kaçıncı dakikası, alkolün kaçıncı damlası, gevşemiş bir üslubun ağızdan yuvarlananı. Anlamı azalmış, karşıda daha fazla aşağı yukarı onaylanan bir kalıba yazdırılmış bakış.
"seni seviyorum"
Bunun arkasında yatanı anlaman içinse benim gibi sevmen lazım. ben seni kendimde gördüğüm için seviyorum demek istiyorum bencilliğin ikinsel yaklaşımıyla. Bencilliğin ıslahında kendimi sevmek için sana ihtiyacım olduğunu söylediğimde ise derin oluyorum bakışında.
"seni seviyorum"
diyorum, ama içimden. yüksek söylenmez böyle şeyler. duyabilmen için yakın olman, kulaklardaki fısıltıyı cümlelere çevirebilmen gerek. Cesareti Beni anlayabilmene ekleyerek duymalısın, yoksa şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsinin toplamı bu iki kelime ediyor ağızdan çıkmayanıyla. Daha ne?
