bu durum ülkemizde ne kadar yaşanıyor bilmiyorum. artık yemek yapabilen kız bulmak çok zor. bırak yemek yapmayı, yapılmış yemeği ısıtamazlar. erkeklere bu noktada büyük iş düşüyor. erkeklerin ne yapabiliriz dediğini duyar gibiyim. birazdan ne yapabileceğinizi söyleyeceğim.
neyse efendim. hani olur da güzel memleketimin bir köşesinde yemek yapmayı bilen, hatta yaptığı yemek güzel olan bir kız vardır da onun durumunu dile getirmiş olurum. kıskanılmak zor şey. baba akşam eve gelir. akşam yemeği için sofraya oturulur. baba önüne gelen birbirinden lezzetli yemeklerin tadına baktıkça kızına övgü dolu sözler söyler. anne önce içinde kabaran duyguları bastırmaya çalışsa da, bir süre sonra kendine hakim olamaz ve can alıcı soruyu sorar.
"benim yaptığımdan güzel olmamış ama dimi?" alacağı cevap onu hayal kırıklığına uğratır haliyle. boynuz kulağı geçmiştir.
şimdi anladınız mı beyler biz neden yemek yapmıyoruz? kim ister ki annesini kıskandırmak. işte bu sebeple "haydi erkekler mutfağa" diyorum. her şey anneler için.
gerçi erkeklerin yaptığı yemek bile olsa yenmez ama neyse..
