bireylerin bağımlılık ve alışkanlık arasındaki farklı karıştırmasından doğar. sigara insanlarda bir boşluğu doldurma bir oyalanma aracı gibidir. nikotinin verdiği geçici keyfi bazen gerçekten aranır ama başka bir şeylere yönelmek, meşgul olmak bu basit keyfin özlemini unutturur. efendim psikolojide koşullanarak öğrenme diye bir şey vardır, insan beyni bir duruma koşullanıp o durum geldiği zaman vücuda 'böyle olman gerekiyor' komutunu vermeye çok yatkındır. sigarayı da önceleri 'bir tane durakta beklerken içeyim, tenefüste içeyim, yapacak bir şey olmayınca içeyim' cümleleri ya da durumları ile ilk başta kendi beynimize empoze ederiz. daha sonra durağa gittiğimizde normalde sigara içmek istemesek bile eli cebe atıp refleksif olarak sigara yakmak gayet mümkündür. yani aslında bağımlılık dediğimiz kavram burada biyolojik bir ihtiyaçtan ziyade psikolojik bir uyarılmadır. uzun lafın kısası illede bırakacağım denilirse rahatlıkla bırakılabilir.
