kendi sonunu kendi getirmiştir. bilimsel olma ilkesini bıraktıktan sonra boktan bir islamcının boktan ideolojisinden pek de farkı kalmamıştır. dediğim gibi, islamcı kebeşlerin retoriğindeki "muhammed/allah" laflarını "atatürk" sözcüğüyle değiştirdiğinizde kemalizm retoriğini elde etmiş olursunuz. kemalizmin sonunun gelmesi başlı başına kötü bir olay olmamakla beraber, yerini neo-osmanlıcılık gibi gericden daha gerici, ve kemalizmden daha fazla bilimdüşmanı, kısacası kemalizmden daha bok bir ideoloji/devlet politikasına bırakması işin tek kötü tarafıdır. gönül isterdi ki, başımızdaki totoşlar bu iki akımı da çöpe atıp türkbirdev projesini şiar edinselerdi/devlet politikası haline getirselerdi, ama nerde. neyse, kafamıza bir kaç nükleer bomba yedikten ve karılarımızın kızlarımızın ırzına geçildikten sonra allah'ın bizi korumadığını anlayıp aklımız başımıza gelir, lakin giden g.t gitmiştir. ve bu olay hiç de yakın bir tarihte olmayacaktır.
