uyumadan önce dinlediğim her şarkıya klip çekiyorum kafamda sözlük. ama böyle 4-5 zencinin toto salladıklarından değil, hikayesi olanlardan. şarkı bitince unutuyorum ama. "başında ne olmuştu lan" diye düşünüyorum bazen.
internetten indirdiğim filmler bazen italyanca dublajlı çıkıyor. çok sinir oluyorum. italyanca ne alaka ki? "bir daha film indirmicem, topsunuz olm!" diyesim geliyor. ama yine indiriyorum.
yeni keşfettiğim güzel bir müzik dinlerken, daha keşfedemediklerim için deliriyorum. daha güzelleri kesinlikle var ve ben dinleyemedikçe, sanki başka derdim yokmuş gibi, çocuk gibi üzülüyorum. ama bu sadece müzikte böyle. özel bir tutkun mu var, oo çok mu enstrüman çalıyosun diye sorarsanız. hayır hiçbirini de çalamam.
hep bir ablam olsun istemişimdir sözlük. her şeyi onunla beraber yapmak. ama olsaydı hep kavga ederdik belli bir yaşa kadar onu da biliyorum. bazen çekilmez biri olurum çünkü.
küçükken burnunu karıştıran bir arkadaşım akabinde onu ağzına atıp hapur hupur yedi diye, küçüklüğün yegane zevki burun karıştırma olayını doyasıya yaşayamadım. tiksindim ve tahminen 5 yaşında bıraktım. geçen gün arkadaşım sordu da * "karıştırıp karıştırıp oraya buraya sürer miydin?" diye. yapamadım ben onu lan!
hep merak etmişimdir buraya ciddi ciddi yazmanın nası bir şey olduğunu. sonunda ben de yazdım ya, mutluyum be sözlük! *
