avrupa sinemasının en çarpıcı örneklerinden. "çarpıcı örnek" çok klişe bir terim ama bu film bütün klişe terimleri hak ediyor. başından sonuna suratımdan tebessüm eksik olmadan izlediğim, bu olayda ki kişiler, kurumlar ve yaşananlar tamamen gerçektir filmi. özellikle banliyöde ki sahnelerden birisinde apartmanda ki dj'nin "c'mon kill the police" şarkısında edith piafın non je ne regrette rien parçasından sözlerle yaptığı mix çok orijinaldi. fransa banliyölerinde gerçekleşmiş olayları tarihi 10 sene ileriye sararak anlatmış yönetmen mathieu kassovitz. fakat film ile ilgili üzüldüğüm tek nokta yönetmenin bir daha bu şekilde bir iş ortaya koyamaması.
