b tipi korku filmlerini bile takip eden bir deli olarak beğenmediğim, gördüğü ilgiyi kesinlikle haketmeyen film serisi.
gösterime girer girmez olay yaratan ilk filmde, sanılanın aksine herhangi bir orjinallik bulunmamaktadır. ne oyunculukların, ne yönetmenliğin, ne de o öve öve bitirilemeyen hikayesinin hiç bir etkileyici tarafı yoktur.
bir iki tane gerçekten başarılı yapımın ardından artık neredese her tür hollywood filminde karşımıza çıkan etkileyici bir senaryo yazamayıp sadece seyirciyi ters köşeye yatırarak işi kotarmaya çalışma klişesinin bir diğer örneğidir.
kıyaslayacak olursak ilkokulda yazdığımız her hikayenin sonuna "...ve annemin 'börkecan uyan okula geç kalacaksın!' sesini duydum." cümlesini koymamız bile bu klişeden daha orjinaldir.
birincisinin başarısının ardından çekilen devam filminin akademide yazsanız dersten çakmanızı, üstüne birde hocadan fırça yemenizi sağlayacak olan senaryosu ise en hafif ifade ile saçmalıktır.
seyirciyi şaşırtmak başka şeydir seyirciye yalan söylemek başka şey. eğer filmin sonunda kahramanlar bir dumur yaşıyacak ve bizde o onların şaşkınlığına ortak olacaksak, elimizdeki enformasyonun onların sahip oldugunundan fazla olmaması gerekir. yani onların monitörden izlediği olayları bize içeriden yansıtıp sonrada "bunlar aslında kasetti. yaa nasıl kekledik ama sizi, salaklar." demek, senaryonuzun hem teknik hem mantık açısından sakatlamaktır.*
yok eğer bu filmi ilginç kılan içerdiği vahşet sahneleri ise -hemde hepsi gerçek olan- çok daha beterlerini internette ufak bir araştırma ile bulabilir kesmez ise el altından snuff filmlere ulaşarak pornografi açlığınızı dindirebilirsiniz.
durum böyleyken, yakın zamanda üçüncüsü* çıkan, en son dördüncü duyurulan bu seri ve bir benzeri olan hostel'in zannımca seksenlerin prototip bir senaryoda katilin kah oyuncak bebek, kah klasik bir otomobil, kah marstan gelen palyaçolar olduğu seri üretim korku filmleri kadar bile değeri yoktur.
