ama yazılanlara bir göz atarsak;
--spoiler--
peki o zaman basit bir örnek vereyim. phelipe adında brezilyalı bi arkadaşım var. tabi ki o da bizi "arap" ve "öcü" olarak biliyordu, zamanla bu inancını değiştirdim, türkiye'den fotoğraflar gösterdim, bizi tanıttım. buranın bi şeriat ülkesi olmadığını zor da olsa anlattım. bi hayli zamanımı aldığını söyleyebilirim.
--spoiler--
yazarın türkiye dışında bulunan tek kişi olmadığını bilerek kendi izlenimlerim şöyledir;
evet bazı insanların görüşleri türkiye'nin yönetiminin arap yönetimine benzediğini düşünebiliyor, ama anlatıldığında inanmayanı ya da zorla inananı görmedim. buradan jilet keskinliğinde saptamaları olan brezilyalı arkadaşın aslında önyargılı olduğunu anlıyoruz.
--
--
--
--spoiler--
sayın rte brezilyaya gitti, sevgili eşi ve kızıyla. kafalar kapalı tabi, kafalarla doğru orantılı algılar da kapalı. çok merak ediyorum brezilya başkanının elini sıktı mı bu iki hanımefendi?
neyse, ne oldu dersiniz? söylediğim her şeyi bir yalandan ibaret olarak gördü. phelipe evde başın açık ama dışarıda çarşafa giriyorsun dimi dedi, ama son derece kibarca, gizliden gizliye yalan söylediğimi ima ederek. beni anlıyor havalarına büründü, üzülmüş göründü.
ve en kötüsünü söyledi "atatürk, başaramadı galiba?"
--spoiler--
kafalar ile orantılı olarak kapalı olan algılar;
aslında birşey söylemeye gerek olmayan bir durumdur. insanın inancı dolayısıyla yapılan kıymetsiz bir yorumdan ibarettir.
siyaset bilimcisi brezilyalı arkadaşımız ikna olmamış ki sorular soruyor, normaldir, umarım verilen cevaplar gerçekleri siyasi olarak yorumlamadan verilmiştir.
son satıra baktığımızda ise verilen cevabın taraflı olduğunu izlenimine kapıldım, umarım yanılırım.
ayrıca koyulan fotoğraf is halkın seçilmiş başbakanının eşidir. %45 vs ile seçilmek ülkeyi temsil edemeyeceğiniz anlamına gelmez. sanki dünyanın her yerinde yöneticiler %51 ile seçiliyor.
utanma meselesi ise kişiseldir ve benim yorum sınırlarım dışındadır, fakat şahsi kanaatim ben de bu düşüncedeki insanlardan utanıyorum.
