vicdanımız hep seslenir ama bizim anca işimiz varken
kim durup dinleyecek ki onu?
bir kocaman çarkın içinde, dişlilerden
biriyim belki
anladım baglı hepimizin eli kolu
kimler sildi, kim süpürdü, kim eritti erdemleri?
kim kaçırdı, kim götürdü, kim yok etti sevgileri?
bir boşlugun ortasında, gerçekle dogru arasındayım.
artık yarın diyecek gücüm bile kalmadı.
ya sunulanı kabullenmeli, yada kendi bildigini okumalı
yaşam kiminse onu o yaşamalı
kimler sildi, kim süpürdü, kim eritti erdemleri?
kim kaçırdı, kim götürdü, kim yok etti sevgileri?
bir sürü el uzanır amma, herkes çekmek ister kendi yoluna
hangi yoldan gitmeliyim? midem bulandı bu yalanlardan.
sevgisizsem suclamayın, sizden kalan mirastır bu.
leş kokuyor yüreginiz unutmuşsunuz yıkamayı.
salonun ışıklarını yakabilirsiniz çünkü;
perde kapandı ben yokum artık
hiç bir şey kalmadı bize sevmek için dünyayı.
