bazı müritlerim destur isteyip yanıma geliyor, boynu bükük soruyorlar "hocam niye?" diye...
hepsini aldım karşıma dedim "çıkarın üstünüzdekileri!"
pardon, o değildi.
dedim "ey mümin ve özellikle de mümine kardeşler! baktım öyle uzun uzun yazmalar çizmeler yoruyor, halkımız ekmek peşinde, beni mi okuyacak? o yüzden düşürdüm kaliteyi ve sevişmeye koyuldum..."
hepsi boyunlarını daha bi büktü, odadan çıktılar.
zaten şekerdir, çikilatadır, hurmadır... ne bileyim bi hediyedir... bi şey de getirmemiş puştlar. sinir oldum.
onu sonra anlatıcam.
