türkiye'nin bir dönemine damga vurmuş siyasi erkin her noktasında bulunmuş saysanız sayısı 5'i geçmeyen politikacılardan bir diğeridir. elbetteki sultan süleyman'a kalmayan dünya daha nice simaların hayatlarına mekan olacaktır.
bülent ecevit; tıpkı necmettin erbakan, süleyman demirel, erdal inönü, alparslan türkeş, turgut özal ve şuan hemen aklmıma gelmeyen birkaç sima gibi, türk siyasetine damgasını vurmuş bir liderdir. "lider" sıfatı her politikacı hatta parti başkanı için kullanılmaz. lider kişi kitlelerin paşinden gittiği insandır. doğrudur, yanlıştır, ama kitleler şahsın doğruluğuna, dürüstlüğüne ve davasına bağlılığına bakar, o kriterlere göre şahsa lider sıfatını ekler. takdir edilmelidir ki, bülent ecevit tıpkı kendi ile aynı dönemde siyaset yapan, iyi veya kötü memleketi bir noktadan alıp da bir arpa boyu yol katettirmeye çalışan diğer liderler gibi takdir edilecek birçok iş yapmıştır. elbette ki sütten çıkma ak kaşık değildir ama hiçkimse bir siyasi liderden hatasızlık gibi bir karakter ve davranış tarzı da beklememelidir. eğer beklenti bu olsaydı bu insanların peşine tek kişi düşmez, lider denilerek omuzlarda taşınmazdılar.
ecevit; sadece halkın içinde olma çabası ile dahi ölümünden sonra da iyi bir şekilde anılmayı haketmektedir. "mühür kimde ise süleyman odur" diyerek keseyi doldurmak çok da zor değildir bu ülkede. hısım akrabayı devlet imkanlarından nemalandırmak da çok ayıp karşılanmamaktadır nihayetinde bu ülkede.
bir iki satır da bir olasılık üzerinde yazmak icap etmekte sanırım. elbette dar çerçevede sözlükte, geniş anlamda medyada tamamen siyasi veya rating anlamında inceden inceye "ecevit'e rahmet diliyoruz amma...." şeklinde kurulacak cümlelerin sahipleri de olacaktır. bir ölünün arkasından nasıl konuşulacağını kişi en basitinden bir cenaze namazına katılarak dahi öğrenebilirken bazıları değil bu temel bilgiden ahlaktan, dinden, imandan nasibini alamamış kişiler de olacak devam eden günlerde. bazen köşe yazarı kendince ince ince törpüleyecek ecevit'i, bazen de belgesel içerikli bir programda birkaç kişiyi konuşturarak hatıralara çentikler atılmaya çalışılacaktır.
kişisel olarak; * ne son yıllardaki uygulamalarını ne de epeyce çok sayıda demecini hiç de hazzederek takip etmedim bülent ecevit'in. ama bir ölümün üzerinden siyaset yapmak, bir ölümü yaşamış kişi olarak ne bana ne de birbaşkasına yakışmayacaktır. cevap verme hakkı olan her kişi için sonuna kadar eleştiri ve tartışma gerçekleştirilebilir. ama bir vefatın ardından insani anlamda olumsuz konuşmak insani bir değerin de eksikliğini gösterecektir.
peşince söylemek gerekir ki; bu tarz bir hareketin insanlık da yeri olmadığı gibi islam dininde de yeri yoktur. kişinin cenaze namazından sonra namaza katılan cemaate ile imam arasında söyle bir dialog geçer. imam sorar cemaat yanıtlar;
"- ey cemaat-i müslimin; merhumu (veya merhumeyi ) nasıl bilirdiniz?
- iyi bilirdik.
- hakkınızı helal ediyor musunuz?
- helal olsun."
