bu öyle birşeydir ki tanım yapamazsın. 9 ay taşır seni, sonra seni dünyaya getireceğim diye dayanılmaz acıya katlanır. çocukken dışarı çıktığında habire pencereden senin ismini bağırıp kolaçan eder. sabahın köründe ilkokulda seni okula götürür ve karanlıkta seni okuldan almaya gelir. lise gelir senin sorunlarınla baş başa bırakmak istemeyip dertlerine ortak olmak ister. üniversiteye gelirsin hayatında ilk defa kazık yersin ama o yine senin yanındadır.
daha da sayılmayan çok şey varken anneyi sevmemek... çok garip... herkesten çok sevin onu çünkü emin olun o öyle yapıyor.
