düğünlerde rastlanır bu duruma en çok, hatta öyle ki bir düğünde 25 yaşını geçmiş bekar biri olarak bulunmak ciddi sabır isteyen bir durumdur, tanıdık tanımadık herkes sanki üzerlerine vazifeymiş gibi "e hadi artık, kariyer de bi yere kadar, sıra sende hah hah hahh" ya da "ee seni ne zaman evlendiriyoruz bakalım hah hah hah" şeklinde cümleler kurarlar, başlarda "ah hah hah" diye gülerek geçiştirebilirsiniz ama bir süre sonra bu yetmemeye başlar, çünkü karşıdaki dozu kaçırmaya başlayıp evliliğin ne kadar muhterem bir müessese olduğundan, yalnızlığın allaha mahsus olduğundan falan bahsetmeye başlar. ne yapacağınızı şaşırırsınız. eğer "ah ben evlenmek istemiyorum ama" derseniz kedi-ciğer-mundar üçlemesine düşmüş muamelesi yaparlar size, yok "ya istiyorum aslında ama aday yok" demek gibi bir yanılgıya düşerseniz eğer yandı gülüm keten helva, o günden başlayarak düzenli aralıklarla bilmem kimin kuzeni, yeğeni efendime söyleyeyim bir arkadaşın doktor arkadaşı gibi sıfatları olan insanlarla tanıştırılıp, baş göz edilmek isteneceksiniz. neden mi bu kadar dertlendim? çok çektim çok...
